Oboea

Oboe modernoa.

Oboea (frantsesetik, hautbois) zuraren familiako haize instrumentua da, mihi bikoitza
 eta tutu konikoa duena. Musika klasikoaren arlotik kanpo, folk eta jazzen ere erabiltzen da.
XVII. mendeko shawn edo xarameletik dator. Frantses eskulangileek mutur konikoa txikitzean
hobetu zuten, eta orkestrabarruko zurezko musika tresnarik garaiena izan zen. XVII. mendearen
 bigarren erdialdean orkestran onartu zen eta XVIII. mendean, fagotarekin batera, berebiziko
 garrantzia hartu zuen orkestraren barruan. Oboearen hedadura bi oktaba eta erdikoa da, gutxi
 gorabehera. Hotsa oso sarkorra eta atsegina du. Taldeko oboe bakoitzak hotsa desberdina
 izaten du, mihiaren zabaleraren arabera